do teorii NIEDIDOPUNKTU - BRUDNOPIS

O ATOMIE

Atomy

 

Ich prędkość względem otoczenia powoduje zmniejszenie prędkości orbitonów względem jądra, co oznacza że ono, jądro będzie dłuższy czas poddane działaniu otoczenia. Nie będzie odseparowane od niego. Czym większa prędkość, tym większe będą odcinki czasu między pojawieniem się w tych miejscach orbitonów.

 

To tłumaczyłoby wzrost masy wynikający z prędkości.

Masa to ciężar jądra atomu. Jest ono obrotami krążących wokół niego orbitonow odseparowywane od otoczenia.

 

Punkt pomiaru – między jądrem a nim jest orbiton, pomiar wskazuje zero

 

za chwilę gdy orbiton obróci się o określony kat to między jadrem a punktem pomiarowym nie będzie osłony – takiego ekranu – czyli wskazanie ciężaru będzie odnotowane.

 

Jednak prędkość obrotowa ( kątowa orbitonu ) jest tak duża, że za chwilę znowu pojawi się w tym miejscu i odseparuje jądro. Zatem w jednostce czasu na przemian będzie odczyt potem brak i tak na zmianę. Czym więcej obrotów to tym częściej będzie odseparowane jądro od otoczenia.

 

W miarę wzrostu prędkości atomu orbitony będą wolniej się obracać, zatem czas odseparowania jadra będzie krótszy, a dłuższy czas jego „styku” z otoczeniem.

 

Czyli pomiar wskaże większy ciężar, bo pomiar jest w jednostce czasu zatem jest to średnia oddziaływań w tej jednostce.

 

A przy malej prędkości czas odseparowania = jest X

a przy wzroście powiedzmy = jest 1/2 X

czyli w jednostce czasu będzie on dwa razy dłużej poddany oddziaływaniu otoczenia.

 

Przy prędkości światła kiedy jego orbitony stanęłyby w miejscu jądro nie byłoby odseparowane od otoczenia. Ono non stop oddziaływałoby na jądro. Zatem ciężar byłby nieskończenie duży.

 

Teraz o rodzajach orbitonów i ich wzajemnych względem siebie obrotów.

 

One obracają się w taki sposób aby była równowaga – wytarowanie całości.

 

Jeżeli jeden orbiton rodzaju X będzie w określonym miejscu to drugi innego rodzaju, ten który ma go zrównoważyć będzie w innym ale ściśle określonym miejscu zależnym od położenia swojego przeciwieństwa. Jest jeszcze jeden rodzaj orbitonów - obojętne względem poprzednich ( neutrony ) ich pozycja również wynika z tych opcji.

 

Co tym steruje, co ustala owe położenie, kierunek obrotów ?

Jądro, jego skład i ułożenie się składowych tego jadra względem siebie.

 

 

To doskonale tłumaczy radioaktywność. Jest to obracanie się atomu na przemian w prawo i w lewo względem swojej osi. Jest to wewnętrzne samo dla siebie jego drżenie.

 

Gdy atom zostanie rozbity to jądro ( już materii bezwymiarowej ) powoduje roz synchronizowanie składowych jąder innych atomów w taki sposób że powoduje to roz synchronizowanie się położeń orbitonów względem siebie. Złe wytarowanie.

 

To tak jakbyśmy na wadze szalkowej na jednym ramieniu położyli 1gram i na drugim 1 gram. to byłaby równowaga. Jeżeli jednak na jednej będzie 1,1 grama a na drugiej 0.9 to szalka przechyli się.

 

W następnej chwili z powodu obrotów ten układ według określonego wzoru zmieni się – liniowo zacznie się zmieniać – analogowo zacznie się zmieniać. Co w konsekwencji będzie prowadzić ( porównując to do wagi szalkowej ) że najpierw ciężary na obu szlakach będą się powoli wyrównywać aby potem drugą stronę przeważyć i tak na zmianę i tak non stop.

 

Taki wahadłowy ruch będzie coraz słabszy aż wreszcie to się uspokoi. Jednak nie stanie się to tak szybko jakbyś chciał. Dziać się to będzie według określonego wzorca matematycznego i trwać będzie setki lat.

 

 

stan wyjściowy – zero obrotów = masa nieskończenie duża.

Tak ma każdy atom. Teraz obroty orbitanta i czas styku z otoczeniem. Z tego można wyliczyć ciężar. Oczywiście uwzględniając również i ilość a także rodzaj orbitonów.

 

Można obliczyć, możemy znaleźć wzór znając jakość i ilość obrotów orbitonów, prędkość atomu względem otoczenia i ciężar możemy odwrócić sytuację i obliczyć

będziemy zatem znali jak wpływa na jądro pojedynczy orbiton.

CDN.